WIELKI PIĄTEK

29.03.2024r.
Wielki Piątek: Wspomnienie Męki i Śmierci Jezusa Chrystusa

+ + +

„Stałem się znakiem hańby dla wszystkich mych wrogów,
dla sąsiadów przedmiotem odrazy,
postrachem dla moich znajomych;
ucieka, kto mnie ujrzy na drodze.”

(31,2.6.12-13.15-17.25)

+ + +

W dzisiejszy Wielki Piątek, chrześcijanie na całym świecie gromadzą się, aby wspominać mękę i śmierć Jezusa Chrystusa na krzyżu. Jest to jeden z najbardziej doniosłych dni w kalendarzu liturgicznym, gdy wierni zanurzają się w głębokiej refleksji nad tajemnicą zbawienia. Wielki Piątek przypomina nam o ofierze miłości, jaką Jezus złożył za grzechy ludzkości, oddając swoje życie na krzyżu. To dzień, w którym modlitwa, pokora i skrucha prowadzą do głębszego zrozumienia znaczenia zbawienia. W obliczu tej świętej okazji, zapraszamy wszystkich do modlitwy i zadumy, abyśmy mogli doświadczyć zbawiennej mocy męki i śmierci Jezusa Chrystusa na nowo w naszym życiu.

WIELKI CZWARTEK

28 marca 2024r.
Wielki Czwartek: Msza Wieczerzy Pańskiej Ustanowienie Kapłaństwa

W dniu 28 marca 2024 roku, wierni na całym świecie uczestniczą w uroczystości Wielkiego Czwartku, obchodzącym Mszę Wieczerzy Pańskiej. W ten dzień Kościół katolicki upamiętnia ostatnią wieczerzę Jezusa Chrystusa z jego uczniami, podczas której ustanowił Eucharystię. Msza Wieczerzy Pańskiej nie tylko przypomina o miłości i pokorze, ale także podkreśla znaczenie kapłaństwa. Jezus, będąc kapłanem wieczystym według porządku Melchizedeka, w czasie tej ostatniej wieczerzy powierzył swoim apostołom kapłaństwo sakramentalne, które ma być kontynuowane w Kościele przez biskupów i kapłanów aż do dziś. Wielki Czwartek rozpoczyna Triduum Paschalne, czyli trzydniowe obchody męki, śmierci i zmartwychwstania Chrystusa. Dla chrześcijan jest to czas głębokiego duchowego zanurzenia się w tajemnicę zbawienia. Z okazji Wielkiego Czwartku, Kościół katolicki wzywa wiernych do modlitwy, pokuty i kontemplacji, przygotowując ich na obchody Wielkanocy, najważniejszego święta chrześcijańskiego.

DZIEŃ PAMIĘCI Żołnierzy Wyklętych

„[…]Spojrzałem w górę – pusto. Tylko orzeł chroniący swe orlęta przed sępem. Jak on – broniłem mego gniazda, narażając własne życie. Przede mną wyłoniła się rzeka, która jak skarpa przecinała polanę. Resztkami sił doczołgałem się do bystrego strumyka. Złożyłem utrudzone dłonie i zaczerpnąłem czystej i nieskazitelnej wody. Gdyby taka była Polska… lecz nic więcej powiedzieć nie potrafiłem. 

Położyłem ociężałą twarz na ziemię. Nie było już słychać odgłosów wystrzałów, które niosły śmierć mym towarzyszom broni. Wokół siebie coraz ciszej słyszałem tylko śpiew sikorek, który tyle razy koił mą spragnioną spokoju duszę. Czy było warto? Ostatni ze wszystkich wojowników Kresów. Przypomniałem sobie motto, które tyle razy powtarzałem mym żołnierzom:,,Nic dla siebie, wszystko dla Ojczyzny’’. Udowodniłem to dziś krwią. Przeżegnałem się, pocałowałem ziemię, którą tak ukochałem i której poświęciłem całe życie i cicho, bez salw honorowych odszedłem, by na wieki służyć w hufcu Maryi.”

Źródło: „Ostatnia droga”

Autor: Piotr Galus